Dzieci
Warunki prawidłowego rozwoju
Czas oczekiwania na dziecko jest dla każdej kobiety najpiękniejszym przeżyciem a jednocześnie okresem przygotowującym do ważnej funkcji- bycia mamą.
To okres, gdy nawiązuje ona pierwszy kontakt słowny z nienarodzoną jeszcze istotą. Według najnowszych badań dzieci już w okresie prenatalnym odbierają dźwięki pochodzące z otoczenia.
Szczególnie wrażliwe są na ich rytm, natężenie i akcent. Dziecko spotyka się w tym bardzo wczesnym okresie życia przede wszystkim z głosem swej mamy. I ,mimo, że dziecko zacznie mówić za kilka- kilkanaście miesięcy, rozwój mowy zaczyna się już przed jego narodzinami .
Aby rozwój mowy dziecka przebiegał prawidłowo, należy zwrócić uwagę na prawidłowy:
• przebieg ciąży
• fizjologiczny, o czasie, poród
• budowę narządów mowy, dobrą ocenę fizyczną noworodka (punktacja w skali Apgar)
• wykształcone funkcje oddychania, ssania, połykania, następnie gryzienia i żucia.
Profilaktyka logopedyczna
Każda mama powinna mieć świadomość niebezpieczeństw podczas:
• zbyt długiego korzystania z butelki
• używania smoczka
• braku pojenia z kubeczka
• zbyt długiego miksowania pokarmów
• szkodliwych nawyków jak ssanie palca
Czynności te prowadzą do poważnych wad zgryzowych oraz wad mowy
• kłopoty ze ssaniem
• nieumiejętność żucia i połykania,
• nadmierny lub osłabiony odruch gryzienia,
• ograniczenia ruchu języka,
• nieustanne otwarcie ust i wysuwanie języka,
• brak lub słaba koordynacja ruchowa języka i warg,
• zbyt duża wrażliwość tylnej części języka i tylnej ściany gardła (łatwość dławienia się i występowania odruchu wymiotnego), lub też brak odruchu wymiotnego,
• nadmierne ślinienie się,
to trudności zapowiadające zaburzenia mowy. Wynikają z nieprawidłowego napięcia mięśniowego języka, warg, podniebienia, policzków.
Wczesna interwencja logopedy szczególnie potrzebna jest już od pierwszych tygodni życia wcześniakom, dzieciom ze zdiagnozowanymi wadami anatomicznymi (rozszczep podniebienia, zespół Pierre'a Robina), z wadami genetycznymi, jak zespół Downa, Aperta, czy też dzieciom z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Tak postępuj z małym dzieckiem
1. Od pierwszych dni życia malucha, mówmy dużo i spokojnie.
2. Uwierzmy w wyższość karmienia piersią. Zapewni ono dziecku prawidłowy rozwój układu artykulacyjnego.
3.Mówiąc do dziecka, wypowiadajmy się w sposób poprawny językowo, używając prostych zwrotów i budując krótkie zdania. Zwróćmy uwagę na modulację własnego głosu.
4.Mówiącmy do dziecka zwracajmy uwagę, aby widziało naszą twarz - będzie miało okazję do obserwacji pracy artykulatorów.
5.Opisujmy słowami co robimy przy dziecku, co się dzieje wokół niego. Z cierpliwością odpowiadajmy na pytania.
6.Zwracajmy uwagę, by wypowiedzi dziecka były dłuższe, niż jedno słowo. Rozszerzajmy jego wypowiedź, dodając jakieś słowa.
7.Zachęcajmy swoje dziecko do mówienia. Chwalmy i sprawmy, aby rozmowa była dla dziecka przyjemnością.
8. Obserwujmy sposób oddychania dziecka. Powinno oddychać nosem. Gdy zauważymy, że oddycha ustami, poprośmy pediatrę o ustalenie przyczyny lub udajmy się do laryngologa.
9.Opowiadajmy i czytajmy bajki, wierszyki, wyliczanki, śpiewajmy z dzieckiem. Uczmy krótkich wierszy na pamięć.
10. Rysując z dzieckiem, mówmy co kreślimy- etapy rysowania. Zachęcajmy dziecko do wypowiedzi nt. rysunku.
11. Jeżeli wydaje się nam, że dziecko mówi nieprawidłowo, za mało lub osiągnęło już wiek, w którym powinno daną głoskę wymawiać a nie robi tego, skonsultujmy się z logopedą.
Tego nie rób !
1.Nie podawajmy dziecku smoczka typu "gryzak". Zwracajmy uwagę, aby dziecko nie ssało palca. Może to doprowadzić do wady zgryzu a w konsekwencji do wad wymowy.
2.Unikajmy zdrobnień i spieszczeń w rozmowach z dzieckiem!
3.Nie wymagajmy by dziecko zbyt wcześnie wymawiało poszczególne głoski. Może być to przyczyną powstawania błędnych nawyków
artykulacyjnych, trudnych do zlikwidowania.
4.Nie zaniedbujmy chorób uszu, gdyż nie leczone mogą prowadzić do niedosłuchu, a w następstwie do dyslalii.
5. Nie poprawiajmy wymowy dziecka żądając, by kilkakrotnie powtarzało dane słowo. Nie zawstydzajmy za wadliwą wymowę.
6.Zmuszanie dziecka leworęcznego do posługiwania się ręką prawą w okresie kształtowania się mowy często prowadzi to do zaburzeń
mowy, a w szczególności do jąkania.
Profilaktyka logopedyczna
Każda mama powinna mieć świadomość niebezpieczeństw podczas:
• zbyt długiego korzystania z butelki
• używania smoczka
• braku pojenia z kubeczka
• zbyt długiego miksowania pokarmów
• szkodliwych nawyków jak ssanie palca
Czynności te prowadzą do poważnych wad zgryzowych oraz wad mowy
• kłopoty ze ssaniem
• nieumiejętność żucia i połykania,
• nadmierny lub osłabiony odruch gryzienia,
• ograniczenia ruchu języka,
• nieustanne otwarcie ust i wysuwanie języka,
• brak lub słaba koordynacja ruchowa języka i warg,
• zbyt duża wrażliwość tylnej części języka i tylnej ściany gardła (łatwość dławienia się i występowania odruchu wymiotnego), lub też brak odruchu wymiotnego,
• nadmierne ślinienie się,
to trudności zapowiadające zaburzenia mowy. Wynikają z nieprawidłowego napięcia mięśniowego języka, warg, podniebienia, policzków.
Wczesna interwencja logopedy szczególnie potrzebna jest już od pierwszych tygodni życia wcześniakom, dzieciom ze zdiagnozowanymi wadami anatomicznymi (rozszczep podniebienia, zespół Pierre'a Robina), z wadami genetycznymi, jak zespół Downa, Aperta, czy też dzieciom z mózgowym porażeniem dziecięcym.
Tak postępuj z małym dzieckiem
1. Od pierwszych dni życia malucha, mówmy dużo i spokojnie.
2. Uwierzmy w wyższość karmienia piersią. Zapewni ono dziecku prawidłowy rozwój układu artykulacyjnego.
3.Mówiąc do dziecka, wypowiadajmy się w sposób poprawny językowo, używając prostych zwrotów i budując krótkie zdania. Zwróćmy uwagę na modulację własnego głosu.
4.Mówiącmy do dziecka zwracajmy uwagę, aby widziało naszą twarz - będzie miało okazję do obserwacji pracy artykulatorów.
5.Opisujmy słowami co robimy przy dziecku, co się dzieje wokół niego. Z cierpliwością odpowiadajmy na pytania.
6.Zwracajmy uwagę, by wypowiedzi dziecka były dłuższe, niż jedno słowo. Rozszerzajmy jego wypowiedź, dodając jakieś słowa.
7.Zachęcajmy swoje dziecko do mówienia. Chwalmy i sprawmy, aby rozmowa była dla dziecka przyjemnością.
8. Obserwujmy sposób oddychania dziecka. Powinno oddychać nosem. Gdy zauważymy, że oddycha ustami, poprośmy pediatrę o ustalenie przyczyny lub udajmy się do laryngologa.
9.Opowiadajmy i czytajmy bajki, wierszyki, wyliczanki, śpiewajmy z dzieckiem. Uczmy krótkich wierszy na pamięć.
10. Rysując z dzieckiem, mówmy co kreślimy- etapy rysowania. Zachęcajmy dziecko do wypowiedzi nt. rysunku.
11. Jeżeli wydaje się nam, że dziecko mówi nieprawidłowo, za mało lub osiągnęło już wiek, w którym powinno daną głoskę wymawiać a nie robi tego, skonsultujmy się z logopedą.
Tego nie rób !
1.Nie podawajmy dziecku smoczka typu "gryzak". Zwracajmy uwagę, aby dziecko nie ssało palca. Może to doprowadzić do wady zgryzu a w konsekwencji do wad wymowy.
2.Unikajmy zdrobnień i spieszczeń w rozmowach z dzieckiem!
3.Nie wymagajmy by dziecko zbyt wcześnie wymawiało poszczególne głoski. Może być to przyczyną powstawania błędnych nawyków
artykulacyjnych, trudnych do zlikwidowania.
4.Nie zaniedbujmy chorób uszu, gdyż nie leczone mogą prowadzić do niedosłuchu, a w następstwie do dyslalii.
5. Nie poprawiajmy wymowy dziecka żądając, by kilkakrotnie powtarzało dane słowo. Nie zawstydzajmy za wadliwą wymowę.
6.Zmuszanie dziecka leworęcznego do posługiwania się ręką prawą w okresie kształtowania się mowy często prowadzi to do zaburzeń
mowy, a w szczególności do jąkania.
Niezwłocznie udaj się do logopedy, gdy Twoje Dziecko:
- w wieku 6. miesięcy nie gaworzy,
- po ukończeniu 1,5 roku życia nie wypowiada pojedynczych słów,
- podejrzewasz, że nie rozumie wydawanych przez Ciebie poleceń,
- w wieku 2 lat nie mówi prostych słów np. oko, lampa , daj ,
- między 2 a 3 rokiem życia nie wypowiada prostych zdań,
- w wieku 3 lat nie wymawia którejkolwiek z samogłosek ustnych: a, o, e, i, y,
- w wieku 4 lat nie potrafi opowiedzieć prostej historyjki obrazkowej, wypowiada pojedyńcze słowa lub równoważniki zdań, zniekształca wyrazy, nie wypowiada głosek: k, g, l, ś, ź, ć, dź, s, z, c, dz, gdy zamiast głoski f, w, wymawia p, b, h, zamienia z na s, oraz zamiast r oraz l mówi j
- między 5 a 6 rokiem życia nie wypowiada następujących głosek: l, s, z, c, dz, ś, ź, ć, dź, k, g, ą, ę oraz gdy przestawia sylaby w obrębie wyrazu, lub skraca wyrazy
oraz gdy Twoja Pociecha:
- nawykowo oddycha buzią
- podczas mówienia wsuwa język między przednie zęby
- gdy masz wątpliwość czy dziecko słyszy